گام ۱: گرامر زبان هندی را یاد بگیرید

۱- با اسم های زبان هندی آشنا شوید. در زبان هندی؛ تمامی اسامی که برای اشیاء، مکان ها و مردم به کار می رود؛ جنسیت دارند: مذکر (M) و مؤنث (F). اطمینان حاصل کنید که جنسیت تمامی اسم ها را در زبان هندی می دانید؛ دانستن جنسیت اسم های هندی برای گرامر و ارتباطات صحیح زبانی لازم است.

• یک قانون کلی برای تعیین جنسیت اسم ها در زبان هندی وجود دارد. لغاتی که به مصوت های आ  [aa] ختم می شوند مذکر (M) هستند و لغت هایی که به مصوت های ई   [ee] ختم می شوند معمولاً مؤنث هستند. به ذهن بسپارید که این قانون استثناهایی نیز دارد. برای این که بتوانید با اطمینان اسم ها را در عبارت ها و جملات به کار ببرید، جنسیت تمامی اسم های هندی را به ذهن بسپارید.
• برای مثال لغت پسر در زبان هندی:  लड़का (ladkaa) مذکر و لغت دختر در زبان هندی लड़की  (ladkee) مؤنث است و قانون تشخیص مذکر و مؤنث بودن این اسامی از همان قانون کلی پیروی می کند.
• اما اسم هایی مانند मेज़  Mez (مؤنث) به معنای میز و घर  ghar (مذکر) به معنای خانه استثنا هستند.

۲- ضمایر هندی را بیاموزید. برای ارتباط برقرار کردن به زبان هندی به شیوه ای مؤثر؛ باید ضمایر هندی مانند he/she/I/we/they را بیاموزید. ضمایر در زبان هندی به صورت زیر است:

• ضمیر اول شخص مفرد: मैं – main- من (I)
• اول شخص جمع : हम  – ham- ما (we)
• دوم شخص مفرد: तू  too– تو (you) (صمیمی)
• دوم شخص جمع: तुम  – tum – شما (you) در حالت غیر رسمی- आप  : aap در حالت رسمی.
• یک نکته درمورد ضمایر رسمی و غیر رسمی: هر ضمیر بر اساس سطح میزان مؤدب بودن در مکالمه به کار می رود. از ضمیر مؤدبانه आप  زمانی استفاده کنید که شخصی را برای اولین بار می بینید، یا در مواجه با شخصی که از شما بزرگ تر است، یا به سادگی برای نشان دادن توجه تان به فردی که مخاطب قرار داده اید.
• از ضمیر غیر رسمی तुम  (tum) هنگام چت کردن با دوستانتان یا خویشان نزدیک تان استفاده می کنید. از ضمیر तू  (too) زمانی استفاده می کنید که در یک مکالمه ی خیلی صمیمی و بیش از حد خودمانی هستند، مثل صحبت کردن با همسرتان و دوستان کوچکتر از خودتان. زمانی که با یک غریبه حرف می زنید یا کسی را که زیاد نمی شناسید؛ مخاطب قرار می دهید؛ در زبان هندی استفاده از ضمیر तू  (too) بی ادبانه محسوب می شود.
• سوم شخص مفرد: यह  yah – He/She/It/This
• سوم شخص مفرد: वह  vah- He/She/It/That
• در حرف زدن به زبان هندی، تلفظ این لغات تفاوت اندکی دارند. यह  به صورت yeh تلفظ می شود و वह  به صورت voh. هنگامی که درباره کسی یا چیزی حرف می زنید که به شما نزدیک است؛ از यह  استفاده می کنید؛ بنابراین اگر کسی دقیقاً نزدیک شما باشد از यह  استفاده می شود.
• از वह  voh زمانی استفاده می شود که درباره شخصی یا چیزی که از شما دور است حرف می زنید. بنابراین زمانی که راجع به فردی که آن سمت خیابان باشد؛ می خواهید حرف بزنید، از वह  استفاده می کنید.
• اگر هم شک داشته باشید؛ از वह  voh استفاده می کنید.

– سوم شخص جمع: ये  : ye- این ها/ایشان (these/they)

– سوم شخص جمع: वे  : ve- آن ها/آنان (those/they)

• احتمالاً در بیشتر موارد می شنوید که वे  (ve) به صورت سوم شخص مفرد “voh” تلفظ می شود. ضمایر سوم شخص جمع نیز از همان قانون سوم شخص مفرد پیروی می کند: ये  ye برای افراد و اشخاصی است که نزدیک به شما باشند (از نظر فاصله). همچنین از वे  vo زمانی استفاده می شود که اشخاص و افراد دورتر از شما باشند.
• توجه داشته باشید که هر دو ضمیر यह  و یا वह  می تواند معنای او (he/she) داشته باشد، بنابراین در این قسمت تفاوتی بر اساس جنسیت کسی که در مورد وی حرف می زنید وجود ندارد. بنابراین، شما باید بر مفهوم فاصله ای که نسبت به شما دارند؛ ضمیر مورد نظرتان را انتخاب کنید.

۳- افعال هندی را بیاموزید. با یادگیری مصدر افعال هندی آغاز کنید (به انگلیسی مصدر افعال به شکل to… بیان می شود)، در هندی مصدر افعال به گونه ای بیان می شود که آخرین حرف فعل حذف شده و پسوندهای دیگری به آنها اضافه می شود. مصدرهای هندی با ना (naa) در انتها به پایان می رسند.

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید.....